Los laten, het is zo verdomde moeilijk soms.
Ik kon mij heel slecht los maken van mijn ex-man.
En die ex-man was echt geen lieverdje.
Alcoholist en zwaar agressief.
Het is zo ongelooflijk (dat kan ik nu wel zeggen, toen nog niet)
Dat ik mij vast bleef houden aan man die heel slecht voor me was.
Misschien een soort van de hand die je slaat streelt je ook, want zo was het wel.
Niemand begreep waarom ik niet wegging.
Je moet je voorstellen dat als je de benen neemt, je geen controle hebt over de situatie want je weet niet waar hij zich bevindt, dat is een hele enge gedachte. Hoe krom ook want nu zit je midden in de oorlog zeg maar. Maar je denkt er zo nog enige controle op uit te kunnen oefenen wat natuurlijk helemaal niet zo is, want de beste man is zo onvoorspelbaar als maar kan.
Dat is wat onze gekke mind met ons doet…
Inmiddels heb ik geleerd dat ik weet waar het hem in zit.
Als je dan eenmaal weg bent dan merk je dat je hem niet los kunt laten. Je maakt dingen mooier dan ze zijn geweest en op een vreemde verwrongen manier denk je dat je nog van hem houdt.
Daar heb ik enorm last van gehad. Nu veel later weet ik dat dat een uitwerking was van de manipulatie van de ex-partner. Denkend dat je niet zonder hem kan en je op jezelf niets waard bent.
In mijn praktijk krijg ik veel vrouwen die in een dergelijke situatie zitten.
Wat ik dan altijd zeg….
Loslaten is eng, want als je los laat is het weg en ben je het kwijt. Op datzelfde moment ben je er nog niet aan toe om volledig los te laten.
Want je dan kunt doen is de mind foppen.
Haal hem uit je hoofd en zet hem in de hoek van de bank.
Dan stoort hij je niet meer bij je heling proces want hij bevind zich buiten jouw energieveld.
Hij is er dan nog wel, je bent hem nog niet kwijt. Je kunt nog tegen hem praten, je kunt op jouw manier afscheid nemen, je kunt hem verrot schelden wat je maar wilt, hij zit op de bank maar niet meer in je hoofd….
Geef het de tijd totdat hij op een dag van de bank verdwenen is.
Het werkt, echt….